Dat moest ik even kwijt.
En dan vooral aan de digibeten omdat ze hun procedures als MS Word documenten online hebben staan, maar de kamervragen weer wel als PDFjes.
Verder bestaan er nog steeds ècht lelijke websites die er uitzien alsof ze sinds 1993 niet veranderd zijn. Zoals bij deze bekende organisatie die je toch ècht niet serieus kan nemen met zo'n houtje-touwtje webstek.
Deze klassieker doet 't expres en is daarom nog steeds erg grappig. En als je nou écht een belangrijke boodschap hebt, doe dat dan met wat minder pop-up windows, ja?
Dit wangedrocht heb ikzelf vorig jaar officieel als 'met stip de gebrekkigste site van het land' getypeerd, hetgeen mij op een reprimande van de werkgroep kwam te staan. Maar destijds had eerdergenoemde site GEEN html pagina's, doch werkte met losse JPG files (!!!).
Zó zout had ik het nog niet gegeten (inmiddels zijn alle JPGs vervangen door html, helaas).
Die van mij maakt tenminste gebruik van tabellen, dat helpt. Ook dit interessante Rotterdamse kunstenaars initiatief is heel bewust bezig met het concept lelijkheid op het snijvlak van anarchie en experiment. Een soort cult dus.
Het verschijnsel 'onbewust lelijk' is zeldzaam aan het worden; het is een uitdaging om de nietsvermoedende hobbyzwijnen met hun glazen paarlen te kunnen vinden. Ik begin er genoegen in te scheppen.
Kent u nog lelijke websites?
Toon mij de vreselijkste!
Scroll down for English posts.
