Het leek hem allemaal zo onschuldig. Hij spaarde immers al jaren gehaktmolens? Anderhalve maand geleden nog was hij er in geslaagd een mooi model uit Oost Europa te bemachtigen.
Ongeveer vijf jaar terug was de kogel ook nog eens letterlijk door de kerk gegaan: de 'Vleselijke Lusten Wet' werd doorgevoerd en daarmee werd de handel in gehaktmolens legaal. De Nederlandse Vereniging voor Steak Hervorming was er content mee. Sindsdien stond niets Rob meer in de weg. Vaak ging hij na zijn gemeenteraadswerk op zoek naar kleine kruideniers en daar vond hij werkelijk juweeltjes van gehaktmolens. Het was nog even wennen aan de nieuwe wetgeving en daar was hij zich van bewust. Met schaamte haalden de verkopers hun waar van achter de toonbank naar voren, maar Rob betaalde goed. En het was toch juridisch in de haak? Zelfs zijn vrouw wist ervan.
Maar deze week bleek nog maar eens dat het afkeurende moralistische en christelijk oordeel omtrent de aanschaf van gehaktmolens (zelfs al zijn deze wettelijk gepermitteerd) niet verdwenen is. De geplaagde wethouder had in een overmoedige bui aan een columniste over zijn (legale) hobby verteld. Een maand later publiceerde zij deze conversatie met hem met naam en toenaam. Het heeft gisteren geleid tot zijn aftreden. En hiermee is direct bewezen dat gehaktmolens nog altijd in de taboe sfeer staan. Want waarom hebben zijn fractieleden allerlei uit de lucht gegrepen argumenten nodig?
Er is aangevoerd dat Rob een gehaktmolen heeft aangeschaft op een gedoogplek. In deze tricot-zone vond, naar later bekend werd, onfrisse handel in illegale apparaten plaats waarbij jonge kruideniers werden geronseld en gedwongen tot gehaktmolenhandel. Maar na een waarschuwing van een prominent partijlid heeft hij zich er nooit meer begeven. Bovendien is een consument van criminele handel pas crimineel als het om heling gaat. Je zou ook kunnen gaan zeggen dat klanten van McDonalds allen schuldig zijn aan de kap van het regenwoud, maar het helpt die bossen zo weinig. En kopers van gehaktmolens handelen vaak in een integere opwelling. Toch is de media met bovenmatige interesse gesprongen op wat we nu een affaire moeten noemen. Het had een opening kunnen zijn naar de acceptatie van een legale hobby. Maar het is geëexplodeerd. Jammer.
Post Scriptum Joli(e): Natuurlijk weet u best waar ik het over heb: de Oudkerk Zaak van deze week. Ik begrijp absoluut niet dat een volkomen legale activiteit als prostitutie steeds maar weer verexcuseerd werd tot 'iets dat prive' is, want daarmee maak je het impliciet wel degelijk tot iets afkeuringswaardigs - de wet moet beschermen.
No English translation possible. Scroll down for earlier English posts.
