Hellepiealweerindestress!

Ohneehetisweerzoverenmijnhaarzitnognieteensgoed!
Elkjaarweerdenkikdathetnogwelevenduurt maarneehoordankomthetweer endanmoetikweer; weerdieellenlangerijeninenindekounogwel zonderchocolademelkdingesspullen metdaarbijhetrisicozonderkaartjetemoetenvertrekken dooraldievervelendemensendienognieteensweten hoederegisseurshetenmaarwelindezelfderijstaanalsik enaldienareamsterdammersdieopjammertoonklagendnaarmekaarloeien omdathetnietinhunstadisgatverstelletjeegocentrischemalloten. Vorigjaardachtikdathetwelloszoulopenduskwamikpasom8uurindeochtendaan
maartoenstonderaleenrijdiezelfsomdehoekvandeschouwburgheenliep! Inhetverledenbehaalderesultatenbiedengeengarantievoordetoekomst.
Hetisergmaarikmoeterwelheenhetzuigtmenaarbinnen ikkangeenjaarzonderHETfestivalderfestivalsmetdeobscurefilms. Filmsdieonontbeerlijkzijninhetzelfverwerkelijkingsproces
ennuzitmijnhaarnogsteedsnietgoedhetiserg. Enikbenmaarzenuwachtigerenzenuwachtigerhethoudtnietop. Ikbennognietklaarmetuitkiezenopwelkedagenikzalgaan
enikhebnognieteenseenprogrammagidswatmoetiknou?

Beleef de paniek op het 34e International Film Festival Rotterdam of online.

...

Cultuur

In Amerika is iets vreemds aan de hand. Nu is dat misschien geen nieuws. Maar toch.
Homoscenes over de gehele wereld nemen in veel cultuuruitingen een voorbeeld aan de Amerikaanse. Het lijkt me overduidelijk dat de Abba-verafgoding niet iets is dat apart in elk werelddeel onafhankelijk van elkaar steeds weer herontdekt wordt maar gewoonweg doorgegeven wordt van 'bear' naar 'twinkie' (amerikaanse termen). En Priscilla Queen Of The Desert is geen film die al te gemakkelijk naar de uithoeken van India zal raken, toch kent de roze scene haar daar.
Dat er ook grote internationale verschillen zijn, moest ik concluderen uit een bericht dat ik vandaag las.
Kort samengevat komt 't hierop neer: burgemeester Gavin Newsom van San Francisco gaat scheiden van zijn charmante vrouw en dat heeft nogal wat opwinding veroorzaakt. Links en rechts wordt er vooral gehamerd op de "virtues of commitment". Dit wordt onder andere duidelijk uit een brief van een homoman aan Newsom: "As a public official you had a responsibility to uphold the ideals that you purported to stand for, and you failed. You made your political career, at least somewhat, on the basis of the strength of your marriage. Now you are divorced. You have let down your constituents in your failure to maintain your own marriage. Your political career is now over. You should RESIGN your office and NEVER pursue a political career ever again."
Ik vind dat werkelijk verwijten van onvoorstelbare proporties. Of ben ik soms gek?
Opvallend genoeg zijn het vooral de homosuele en sappho-geörienteerde medemensen die Newsom aan de schandpaal nagelen.
Overigens is 't wel realistisch op te merken dat Newsoms scheiding een negatief discussiepunt op zou kunnen leveren binnen het debat van het nog te legaliseren homohuwelijk in de VS. Zo zou er gezegd kunnen worden "Gavin Newsom presided over more than 4,000 same-sex weddings early last year, but he couldn't keep his own together." Zijn scheiding zou aantonen hoe weinig waarde de Californiers eigenlijk aan het instituut Huwelijk hechten en waarom zou je nog iets legaliseren dat kennelijk niet voor eeuwig is? Ik zou dat echter al snel als een vuile discussietruc zien van de christenen en het niet Newsom zelf aanrekenen. Hij heeft potverdomme als individu toch zeker het recht te scheiden? Wat krijgen we nou?
Al met al zat ik met mijn oren te klapperen, met mijn oogleden te wuiven, met mijn tandjes te knarsen en met mijn tenen te krommen bij het lezen van dit alles. In Nederland ligt niemand er wakker van als mensen de besslissing nemen hun huwelijk te ontbinden; het wordt eerder als iets gezonds en eerlijks beschouwd. Ook is het persoonlijk leven van een politicus nou niet bepaald een blauwdruk voor zijn/haar toerekeningsvatbaarheid en/of beleid. Hoop ik althans.
En ach... kijk nu eens wat ik hier aantref. Wat een rampzalig geween. Alleen al de phrase "how our picture-perfect family was torn apart (!) by our sons revelation" is iets dat in Nederland toch hopelijk niet meer voor zal komen in voorlichtingsmateriaal.
En ze bedoelen het zo goed.

...

Hinderen

In een hernieuwde poging zo weinig mogelijk lezers over te houden, toon ik hier een bewijs voor 1 van mijn stellingen: kinderen hinderen.
Het bewijs daarvoor was vandaag in de Volkskrant te lezen onder de kop "Aantal armen met baan neemt fors toe"
Met een beetje uitleg worden daarin 'Amerikaanse toestanden' beschreven:
"...In Nederland is een onderklasse van 'werkende armen' ontstaan. Het aantal huishoudens met een baan dat langdurig een inkomen rond het minimum heeft, is sinds 1990 verdubbeld tot 250 duizend. Het betreft vooral zelfstandigen (met kinderen), allochtonen (met kinderen) en alleenstaande vrouwen met kinderen..."
De Volkskrant voegt daar nog de volgende opvallende paragraaf aan toe "Ook gescheiden vrouwen (met kinderen) lopen het risico arm te blijven, ondanks een baan. Kinderloze paren zijn bijna nooit werkend arm, net zo min als (kinderloze) weduwen, weduwnaars, ouderen en gescheiden mannen."
Ziet u nou wel?
Als je niet onder de armoedegrens wilt leven en nog 'n beetje ademen wilt, kun je beter geen koters werpen.
Tenzij je ze wegwerpt natuurlijk.

...

Grrr

Kennelijk zijn de meeste mensen die dit weblog lezen bang voor functioneel bloot, want er werd nauwelijks gereageerd op de feminisme-entry van 5 januari. Ik zal 't nu even duidelijk zeggen: preutse mensen kunnen maar beter meteen opdonderen.
Zo, hebben we dat ook weer gehad.
Nu de kou uit de lucht is schakel ik weer over naar de orde van de dag. Ik wil even de geruchten uit de wereld helpen als zou ik een vriendelijke dierenliefhebber zijn met een warme inborst. Die berichten zijn totaal uit de lucht gegrepen. Ik ben niet aardig. Ik ontken alles.

...

Piraat in zicht

Deze middag ging ik de deur uit om Piraat (zie gisteren) te zoeken. Ik keek onder alle auto's. Niets. De wind blies mijn opgeschoren hoofd mijn jas in. Ik speurde alle struiken af en toen ik op mijn knieën voor een kliko lag kwam daar ineens Piraat doodleuk langs me heen lopen. Polshoogte nemen. Hij (zij?) zag er goed uit. Zijn pootje bewoog normaal. Alleen had hij nog steeds 1 oog, maar dat was toch ook niet nieuw meer. Hij leek ineens niet meer op een verdwaalde kat. Hij heeft wel een vreemd pluimpje aan zijn staart. Ongeveer een half uur lang heb ik nog geprobeerd hem naar mijn huis te krijgen (lokken met vis, in een doos duwen) maar hij wilde echt niet en 'em in zijn nekvel pakken durfde ik niet aan vanwege mijn onervarenheid en allerlei tegenstrijdige berichten op internet. Piraat is ontzettend tam. Hij zwerft nu rond mijn flat heen. Is dat een teken dat hij in de buurt woont?
Zojuist liep ik weer eens naar beneden omdat ik een foto van hem wilde maken. Ik zag hem niet. Maar ineens kwam hij van heel ver af op me af rennen. Heel romantisch. Poseren deed 'ie niet en hij wilde ook niet mee naar binnen maar geaaid worden wilde hij wel. Mijn handen zitten nu vol exceem maar het is het waard geweest:

Arm beest!

Vanochtend werd ik niet wakker van de gebruikelijke heipalenherrie maar van een hevig gemiauw. Ik woon 3-hoog en geloof niet in vliegende katten dus moest 't beest op mijn galerij staan. Slaapdronken struikelde ik mijn slaapgat uit op weg naar de voordeur. Ik deed die open en zag toen drie dingen tegelijk: een verschrikt naar achteren vallende kat met 1 oog die op mijn welkomstmat gekotst had. 't Arme dier keek me beschaamd aan. Ik keek verbaasd van 't verminkte beestje naar het perfect ronde kwakje kots op mijn mat en nam aan dat de twee elkaar goed gekend hadden.
'Dat is vast van jou he?' De kat strompelde wat heen en weer en keek me miauwend aan, toen zag ik ook dat zijn linkerachterpoot misvormd was en hij er wel op liep maar flink uit evenwicht. 'Hoe kom jij in godsnaam hier terecht?' Het dier was bang dus liet ik het voor mijn deur zitten; hij wilde niet binnenkomen.
In mijn keuken vulde ik een schaaltje met water, zette dat op de galerij neer en deed de deur zachtjes dicht. Vanachter mijn huismerk-luxaflex bespiedde ik het beest dat we nu voorlopig maar 'Piraat' zullen noemen. Hoe kwam hij zo verminkt? Was hij van iemand op deze verdieping? Waarom heb ik 'em niet eerder gezien? Zijn oog was lang geleden dichtgegroeid dat was wel duidelijk.
Piraat dronk niet uit het bakje dus besloot ik vis klaar te maken en dat neer te zetten. Ik had ooit in een documentaire gezien dat je katten en honden nooit blikvoedsel moet geven dat het etiket 'kattenvoer' of 'hondenvoer' draagt. Blikvoedsel dat zogenaamd voor huisdieren is gefabriceerd is pure troep; daar gaat uw dier toch echt 4 tot 5 jaar eerder dood van. Neen, kokkerel liever zelf iets. Ik deed de deur weer open en haalde het water weg. De vis viel ook al niet in de smaak maar piraat hield wederom niet op met miauwen. Ik werd nu toch wel 'n beetje moe van 't beest en bedacht me dat hij misschien door een goedwillende buur op de verkeerde verdieping was beland. Alle galerijen hier zijn namenlijk afgesloten met een eigen deur. Ik nam aan dat de kat mij wel zou leiden naar de juiste verdieping dus trok ik mijn jas aan. Piraat liep achter me aan en wilde duidelijk weg hier. In het trappenhis volgde een spel van angstig wegvluchten en meewarig miauwen. Piraat wilde niet naar boven en niet naar beneden. Op een gegeven moment riep ik wanhopig 'Maar wat wil je nou?? Spreek toch Nederlands!' Ook dat hielp niet maar hij at nu wel de vis op. Ik bekeek het lang niet gewassen rode bandje om zijn nek. Er zat een belletje aan maar geen naam.
Piraat wilde weer naar buiten dus deed ik de deur open en ging weer naar mijn huis. Terwijl ik een stokbrood met kruidenboter klaarmaakte en het koffiezetapparaat gezellig wat pruttelde vatte ik het plan op Piraat in huis te nemen en overal posters op te hangen met een digitale foto en het onderschrift 'Is deze kat van u? Ophalen bij nr. 75' daarna moest ik hem aan de dierenambulance overdragen. Ik zou dolgraag zelf een kat willen maar ben allergisch en weet ook niet of ik 't aankan een eenogig mank dier onder mijn ogen te zien wegkwijnen. Nadat ik klaar was met eten keerde ik weer terug naar de buitendeur. Piraat zat gewoon nog op dezelfde plek alsof hij op me zat te wachten. Het was niet eenvoudig hem weer naar binnen te krijgen. Hij ging met me mee naar de derde verdieping maar was met geen mogelijkheid op de galerij te krijgen dus liet ik hem maar in het trappenhuis achter. Ik keerde huiswaarts. Na een tijdje moest ik een brief posten (en de deurmat met kattenkots weggooien) en ging op zoek naar Piraat. In de flat was hij niet meer. Doch na een tijdje vond ik hem buiten, slapend op een hoop takken. Het leek wel of het zijn vaste plekje was. Later heb ik nog geprobeerd hem naar de flat te krijgen maar hij is te snel voor me en vlucht steeds weg.
Wat moet ik nou doen?
Help!

Hier een vrolijk plaatje na een zielig verhaal (wordt vervolgd):

The Blob

Verhip. Sinds 5 weken is er 5 kilogram meer Joli(e) bijgekomen in deze wereld. U denkt: van meer goeds moet alleen maar meer komen en dat begrijp ik best. Maar als je 1 meter 58 bent lijdt dat meer tot gepuf en gesteun dan tot een betere wereld. Om niet in een onherkenbare homp vet te veranderen moet ik wat vaker gaan fietsen. Niks geen bus meer pakken. En als 't kan ook geen metro. En geen trein. Geen vliegtuig. Niks.
Aanstaande zaterdag kan ik alvast oefenen, dan schijnt er zowaar een queerachtig (!) feest te zijn in de elitaire zaal De Unie. Queer? In Rotterdam? Geen homo of lesbo maar queerachtig? Ja. Er is dus tóch vooruitgang in deze wereld. Hier een citaat uit de omschrijving "...Please come dressed in an old tigerlillycoat or plain naked with nothing but a handbag and heels and a fake tan... all nice and good" dat klinkt niet erg progressief maar wel decadent. Dus ik ga. Maar mag dan geen vetmakend bier drinken.
Of zou ik dat er al in 1 nacht af kunnen fietsen?

...

Een stokje achter de deur

Gut, da's nou aardig. Ik heb nooit eerder een virtueel stokje gekregen. Dat ging altijd aan mij voorbij, was iets voor de 'echte webloggers' die meer dan 50 bezoekers per dag hebben. Wel kreeg ik een echt weblog knutselstokje maar dat was te moeilijk voor sommige anderen om vol te houden. Aangezien dit stokje over muziek gaat, neem ik het heel graag aan. Muziek is belangrijk. Mensen die niet van muziek houden komen niet door de voorselectie voor mijn vriendenkring. Sterker nog: die zal ik nooit een zelfgemaakte pizza voorschotelen.
Hier komt'ie (nu: geupdate met tijdelijke MP3 erbij!):
Vraag 1
Wat is de totale grootte aan muziekbestanden op je computer?
Erg veel. Te veel: 18,79 gigabytes. En daarbij nog ongeveer een half gigabyte aan door mijzelf geproduceerde geluidsstukken. Die stukken staan op zichzelf of gebruik ik later weer in animaties. Mijn werk lijkt op een kruising tussen Aphex Twin, Kraftwerk en Solex.
Vraag 2
Wat is je laatst gekochte cd?
Oei... Ik heb vooral veel gedownload via LimeWire en/of geleend van de Rotterdamse platenbieb, die de grootste LP/CD collectie van Europa (!) heeft.
Als laatste heb ik Medulla van Björk gekocht (in San Francisco want daar is het goedkoper).
Vraag 3
Wat is letterlijk het laatst geluisterde nummer voor je dit bericht las?
'Born, Never Asked' van Laurie Anderson na een tip van Olav
Vraag 4
Geef vier nummers door, die je heel vaak luistert of die veel voor je betekenen.
In iTunes op mijn Apple laptop staan deze 4 als meestgespeeld bij mij bovenaan:
'Beautiful Ones' - Suede
'Boy' - The Book Of Love
'Our Lips Are Sealed' - The Fun Boy Three
en
'Seventeen' - Ladytron op een gedeelde 4e plaats samen met 'Dirty Robot' van Arling & Cameron.
De aanschaf van mijn laptop heeft mij gelijdelijk aan anders doen omgaan met mijn muziek. Ik heb heel lang geen CD's willen kopen, bleef uit protest bij vinyl LP's (!) hangen totdat dat niet meer kon. Nu 'rip' ik mijn favoriete nummers selectief van CD's af en zet die op mijn harde schijf. Maar ik begin problemen te krijgen met de backup.
Dat het houterige jaren '80 'Boy' zo hoog in mijn lijstje staat, lijkt me begrijpelijk als je deze tekst ziet:
I want to be where the boys are
but I'm not allowed
I wait outside of the boy's bar
I wait for them to all come out
I'm not a
boy
It's not my fault
that I'm not a boy
it's not my fault
I don't have those toys
I'm not a
boy
And now it's alright
without those boys
I stay at home at night
and I play with my toys
I'm not a boy
...
Ik heb voor jullie tijdelijk een MP3tje online gezet - doe er je voordeel mee!
Vraag 5
Aan welke vier (of vijf) personen geef jij het stokje door en waarom?
Ik denk niet dat meer dan 3 verschillende webloggers dit lezen... Hoewel hier gemiddeld 25 bezoekers per dag op af schijnen te komen.
Nou dan hoop ik maar dat de volgende kandidaten dit zien:
ik geef het muzikale stokje door aan
- Hannah - natuurlijk...! Ik ben niet betoeterd.
- Jeroen - ja, zeg jij nou ook eens wat.
- Olaf - omdat die een 'journal' heeft en dat is eigenlijk nog veel chiquer dan een weblog...!
- Vreer a.k.a. Judith - die dan weer wat moet bloggen omdat dat te weinig gebeurt.
Het 5e stokje zou ik willen doorgegeven aan een 'wild card' blogger die zich hieronder bij mij kan melden waarna ik deze zal linken.

Nou Henriette, was dat voldoende?

...

LinkDumps voor de elite

Via het forum van een stoute website krijg ik de meest interessante linkjes binnen. Zoals bijvoorbeeld Toogle. Een soort grafische Google. Vul een woord in en het wordt gegenereerd vanuit z'n eigen letters. Zeer nutteloos dus kunstig. Je moet wel het geluk hebben dat er toevallig een representatief plaatje bovenaan staat in de Google image index, want die vormt de basis.
Zo vond ik op 'Ghianni' een brakke letterpap, maar op 'Joli(e)' volgde een feest van herkenning. Toogle levert ook altijd een link naar 't oorspronkelijke plaatje; dat helpt.
Nog een aardig linkje laat zien dat er hobbyisten bestaan die de geruchten machine voor 't aanstaande MacWorld evenement proberen te voeden. Elke groep blijkt wel een trekkie-achtige kliek te hebben. Zo voorspel ik dat Noodles binnen 1 jaar vele wannabe-noodles aantrekt die zich verkleed als Joli(e) naar de binnenstad van Amsterdam reppen.
Incrowd is een goed verschijnsel. Het stimuleert de ambitie van de massa en stoot haar op in de vaart der volkeren.

...

Geschiedenis

Deze is wel bekend:



maar deze minder:



Dat is toch grappig. Ik ben de laatste dagen bezig met een duik in de geschiedenis van het feminsime en dan vooral de tweede golf. Ik ben namenlijk gevraagd voor een discussie over feministische kunst in het ACU op een dinsdag (vreemde dag). Ik ga er eens wat filmpjes laten zien en ach, mijn wildpaden project hoort ook wel bij de meer activistische dingen die ik gemaakt heb, maar toch voel ik me een beetje een vreemde eend in de bijt. Een oplichter.
Dat heb ik altijd een beetje als ik verkeer in de omgeving van groepen met een uitgesproken mening. Hoewel het me heerlijk lijkt elke nuance de kop in te drukken en consequenties door te trekken. Ik ben daar te laf voor. Toen ik voor deze avond werd gevraagd heb ik nog tot 3 maal aan toe gezegd: "ja maar... ik ben misschien geen feminsist... en identificeer me niet als vrouw... en ik weet niet genoeg van anarchisme om mij anarchist te kunnen noemen..." Al deze bezwaren mochten niet baten; ze wilden mij er erg graag bijhebben en ja, wat doe je dan nog? Warm geworden van deze graagte zei ik natuurlijk ja, maar moest toch wel even slikken toen ik de te discussieren vragen voorbij zag komen:
Feministisch Kafee 15 februari 2005: Feminisme in de kunst
Feministische kunstenaars komen vanavond hun kunst laten zien en vertellen over het feministische of politieke aspekt er van. Wat drijft hen om politieke kunst te maken? Wat is feministische kunst? Wat willen ze precies uitdragen? En lukt dat eigenlijk ook? Is kunst een goeie vorm van aktivisme? Een dichteres/schrijfster, een multi-media kunstenaar, en een beeldend kunstenares zullen hun antwoorden geven op deze vragen en in discussie gaan met het publiek.
Aanvang: 20u. Toegang gratis.

Ik ga eens hard nadenken, tot het kraakt.

...

Experiment

Aangemoedigd door een uitzending van Nieuwslicht besloot ik het volgende experiment te photoshoppen: een gezicht maken uit 2 linkerhelften (L) en twee rechterhelften (R).
De wetenschap zegt dat het gezicht dat uit de twee rechterhelften samengesteld is het meeste op mijn 'normale' gezicht (N) lijkt.
Is dat ook zo?



De hoofdhelften zijn niet simpelweg aanelkaar gezet; hoofd 1 was dan 2 maal zo smal geweest als hoofd 2 dus heb ik ze na 't plakken respectievelijk breder en smaller geschaald; ook zijn ze beiden licht geroteerd t.o.v. de originele helft. Mijn eigen hoofd blijkt verre van symmetrisch en heeft een kromme spiegel-as.

Happy new ID year

Het jaar is nog maar 36 uur oud en uw identificatieplicht ook.
2004 had ik uitgeroepen tot het Ik geef er verdomme wel om -jaar als reactie op de 'not in my backyard' attitude van de Nederlanders.
Dit jaar verschuif ik van 't er-om-geven naar een ander thema: actie. Bijvoorbeeld actie tegen die vermaledijde identificatieplicht - gelukkig is er het Gelijk Oversteken initiatief en nog een aantal andere plekken waar we snel een oplossing van kunnen verwachten. We hebben nog veel te leren van mede actievoerders.
Ik heb besloten mijn paspoort gewoonweg niet mee te nemen en geen boetes te betalen. Het enige dat dan nog kan gebeuren is een nachtje cel maar daarna zulen de flikken deze ongeïdentificeerde kortharige toch echt moeten laten gaan.
2005 wordt een mooi jaar.