Been there, done that, bought the T-shirt

En het mooiste is nog dat mevrouw Solex zelf mij dit shirt heeft verkocht!
Ooooohhhhhhhhhh.
Ik draag iets dat ze heeft aangeraaaaaakt... Het ruikt zelfs nog naar de oude koffer waar ze de shirts uithaalde.
Het was eigenlijk een rare avond. Ik had sjans met een beeldschoon doch ergerlijk meisje dat mij de indruk gaf dat ze in dronken staat verkeerde en slechts 18 jaar telde. Toen ze mij op eigen initiatief mededeelde dat ze de hik had en 28 was, vond ik het hoog tijd om aan de andere kant van de zaal te gaan staan.
Het concert was fiedel diedel twiedeldie goed.
Ik werd er blij genoeg van om daarna de anderhalf uur lange fietstocht naar Hoogvliet zonder noemenswaardige ongelukken te volbrengen - behalve dan toen ik even stopte in de fietstunnel langs de Maas om mijn fietsslot te herschikken en er vanuit het niets een stem kwam tetteren door de omroep installatie "Meneer! heeft u fietspech?".
Opdracht voor de echte Joli(e)-fans: klik op deze animatie en speel er dan 1 van deze muziekjes van Solex bij af onder 't genot van een fles champagne en een guitig journaal item over zeebevingen.

Nog een gelukkig nieuwjaar ied'reen.

...

Radiootje † (1981-2004)

Met oprechte deelneming delen wij u mede dat vandaag van ons is heengegaan, na een korte druk op de knop, het Sharp transistor radiootje†.
Zij heeft ons ruim 23 jaar dienst bewezen en haar middelste playknop was alreeds 11 jaar stuk. Ook moesten wij regelmatig met een ijzeren staafje in de microphone-in jack duwen om er nog geluid uit te krijgen. De laatste 5 jaar diende zij louter nog als radio 1 ontvanger in de keuken want haar cassette speeloptie werkte uitsluitend nog als wij constant de playknop ingedrukt hielden.
Doch zij blijft altijd in ons hart.
Wij hebben haar beider speakers, een inductie magneet en haar antenne eruit gesloopt.

Geen bloemen a.u.b.
De begrafenis vond 20 minuten geleden plaats in de vuilniskelder van onze flat.

Leefbaar Rotterdam

Zojuist belde ik met Waterfront omdat ik heel erg bang was.

Meneer: (ritselgeluiden) "Ehm... eh.. goeden.. middag met Waterfront"
Joli(e): "Goedenmiddag. Kan ik nog kaartjes bestellen voor Solex of is het al uitverkocht?"
Meneer:"Ehm.... Solex...?"
Joli(e):"Aanstaande donderdag..."
Meneer: "Oh ja. Even kijken. Nou moet ik weten hoeveel het er moeten zijn en waar u woont enzo."
Joli(e): "Eenmaal graag."
Meneer: "Ja. En waar woont u?"
Joli(e): "In Rotterdam"
Meneer: "Oh... dan kan ik eigenlijk niet voor u reserveren."
Joli(e): "Wat?"
Meneer: "Nou Waterfront wil eigenlijk dat Rotterdammers hun kaartjes in de voorverkoop kopen. Maar ik schrijf gewoon op dat u in Den Haag woont. Heeft u een telefoonnummer?"
Joli(e): "Eh... Ja maar dat is weer rotterdams natuurlijk."
Meneer: "Ik bedoel een mobiel nummer"
Joli(e): "Ja, dat is 06-xxx xx xxx*"
Meneer: "Goed dan staat u genoteerd mevrouw. De zaal is open om 9 uur maar haal de kaart vóór half tien op."
Joli(e): "Half tien?"
Meneer: "Ja dat moet echt."
Joli(e): "Ik woon in Hoogvliet en zou toch wel graag willen weten waarom Rotterdammers niet mogen reserveren."
Meneer: "Oh maar als u in Hoogvliet woont... Had dat dan meteen gezegd, dan schrijf ik in plaats van Den Haag even Hoogvliet op."
Joli(e): "Maar... Ik bedoel te zeggen: Hoogvliet hoort officieel bij Rotterdam, qua gemeente enzo... en ondanks het feit dat Hoogvliet erg ver van het centrum verwijderd is, zou daar hetzelfde beleid moeten gelden als bij Rotterdammers.
Meneer: "Oh... ja... maar toch kan het."
Joli(e): (zucht) "Nou dan onthoud ik dat wel voor de volgende keer, dag."

Dat was heel erg vaag.
Rotterdammers die niet mogen reserveren in hun eigen stad? Het lijkt wel een repressieve maatregel.
Maar gelukkig heb ik nu een kaartje voor Solex in de reservering. En ik ga lekker helemaal alleen. Dit is een concertje voor mezelf. Een oudejaarscadeau.
Bovendien is de muziek van Elisabeth zó ontoegankelijk dat ik nog niemand in mijn vriendenkring heb gevonden die er tegen kan. Misschien moet ik dat maar de ultieme test maken wanneer ik weer eens denk dat ik eindelijk De Grote Echte Ware Liefde heb ontmoet: "Lieverd, als je tegen Esselink kunt, dan mag je bij me blijven".
Ik heb me de afgelopen dagen ziekgedownload met MP3's van vooral Kraftwerk, Laurie Anderson, ASCII Disco, Ladytron en nog meer artiesten die veel rijker zijn dan ik, dus mag ik verdomme alles gratis wegjassen. Vind ik.
Solex is lang niet zo rijk, maar gaat wel op wereldtournee en is ook nog heel erg cool. ZO ontzettend cool dat het moet worden uitgesproken als 'kewl.'
Solex is het pseudoniem van Elisabeth Esselink die een vertieft CD winkeltje runt in Amsterdam alwaar ze haar meest onverkoopbare platen aan elkaar rijgde tot echte indie kraak collages. Dat is heel erg vet kewl. Ze ziet er leuk uit, maakt moeilijke muziek, draagt versleten gymschoentjes, een strakke half vergane broek en een klein T-shirtje met een lief ruimtewezen.
Kijk, daar wil ik best voor faken dat ik uit Den Haag kom.
Een vriend uit Boston tipte Solex aan mij toen ik nog in Amerika studeerde. Ik had haar al eens in 2001 zien performen op Lowlands toen ik daar eigenlijk al een beetje te oud voor was. Mij krijg je niet meer naar een festival waar je 4 dagen moet kamperen tussen het huisvuil van 35.000 blowende pubers die denken dat je anarchist bent als je een letter 'A' op je Nike T-shirt kunt schrijven. Enfin. Solex was tof. Heel erg tof. Zij schrikte de tieners op dusdanig overtuigende wijze af dat ik haar daar nu nog altijd zeer dankbaar voor ben. Ik ben heel benieuwd wat ze gaat laten horen aanstaande donderdag.
En u mag niet met mij mee.

...

PS: Willen alle vrijgezellen (m/v) tussen de 25 en 45 jaar die Solex leuk vinden a.u.b. hun contactgegevens in de commentaarbalk plaatsen?
Dankuwel.
-

Het Weer

Nederland: Droog met flinke opklaringen, maar ook hier en daar dichte mist en gladheid.
Middagtemperatuur oplopend naar 9 graden.
Morgen bewolkt en landinwaarts wat sneeuw, later op de dag overgaand in regen.
De rest van de week: wisselvallig met soms regen en veel wind, maar ook af en toe zon.

De rest van de wereld: Vloedgolven hebben zondag in zuidelijk Azië zeker 36.954 levens geëist. Het geschatte aantal vermisten wereldwijd loopt uiteen van 90.000 tot 150.000. In kustgebieden in Sri Lanka, Indonesië, India, Afrika, Thailand en Maleisië is de schade het grootst. Zes meter hoge muren van water verwoestten alles wat ze op hun pad vonden, waaronder huizen en hotels.

...

Kerstw(e)ns

Joli(e) wenst u een eigenwijze dragvriendelijke queer transgender kerst.

Ik erger mij aan

Als aanvulling op de Verschijnselen waar ik van moet vomeren-lijst nu een 'Ik erger mij aan'-lijst:

- Bonnetjes die niet soepel uit de flessen-terugbreng-automaat getrokken willen worden maar een heel naar schurende trilling naar je hand overbrengen
- Kou
- Verkiezingen van de grootste, heldhaftigste, sportiefste, belangrijkste, whateverste Nederlander
- Kerstliedjes, kerstkaarten, kerstverhalen (behalve dat van Dickens), kerstbomen, kerstmenu's, kerstpakkettenganzelever, kerstblogs, kortom: kerst
- Identificatieplicht
- Mobiele telefoons met extra's zoals WAP internet en verkeers terroriserend handsfree, die video af kunnen spelen, faxen kunnen versturen, in een kleine helikopter kunnen veranderen en het lichaam af kunnen scannen naar ziektes. Hmm...
- Films die laaiend enthousiaste recensies krijgen maar bij 't bekijken zwaar tegenvallen
- Applicaties die elke twee weken automatisch gillen dat ze verouderd zijn
- Linkse medemensen die nog steeds een vervroegd pensioen willen terwijl mensen steeds gezonder oud worden
- Tegenstrijdige regels
- Mensen die nu al beweren te weten dat ze Turkije over 15 jaar niet bij de EU willen
- Schijndemocratie zonder participatie (een alledaagse ergernis toch?)
- Jaaroverzichten
- De gendertweedeling
- Familiedagen
- Vervolglijstjes

...

The Ghianni Code

Ja ook ik lees dat vermaledijde boek van Dan Brown en het is niet echt mijn ding maar wat men begint moet men afmaken en... op anagrammen ben ik wel dol.
Zo vond ik de volgende in mijn eigen naam:
HI JOIN IN A LEG
I AGILE IN JOHN
HI JEAN I LOGIN
I HALE JOINING
HI OILING JANE
JAILING ONE HI
I GO INN ELIJAH
HI ALIEN JINGO
I JOIN HEALING
en nog meer van dat soort leutige onzin.
Het lijkt erop dat er in mijn naam vooral seksuele handelingen, veel jongens- en meisjesnamen en veel gevangenissen besloten liggen.
Waar zou dat op duiden? Zal 't de wereld op haar grondvesten doen schudden? Welke lang verborgen raadselen liggen op ontdekking te wachten?
Wie 't weet mag 't zeggen.

...

Waar gebeurd

De twee serieus kijkende middelbare mannen op 't bankje naast mij in de trein richting Amsterdam waren al geruime tijd aan het discuzeuren over Haagse kwesties. Obligate meningen werden afgewisseld met geweeklaag over collega's. Ik stond op om naar de WC te gaan. Bij terugkomst na deze acrobatische toer was mijn Metro krantje door 1 van hen weggehaald. Wat daarna gebeurde leverde deze onvoorstelbare maar echt gehoorde conversatie op:

Man 1: "Hé, de besnijdenis wordt uit het ziekenfondspakket gehaald."
Man 2: "Oh? Voor jongens of voor meisjes?"

...
...

Eitje

Als kind dacht ik dat ik ooit nog eens de 'baas van de wereld' zou worden, maar hoe ouder ik word hoe kleiner die kans. En dat is best jammer voor de wereld.
Toch weerhoudt dit mij er niet van oplossingen te bedenken voor elk mogelijk wereldprobleem.
Hier enige praktische wenken:
- De politieke barometer geeft weliswaar aan dat Geert weer 'n zeteltje kwijt is in de peilingen maar het is toch bewonderingswaardig dat een man alleen al 11 zetels weet vast te houden. En hij beperkt zich niet tot Nederland. Ook Turkije mag zich in de warme belangstelling van de heer Wilders verheugen. Ik zeg u: deze man is te groot voor dit kikkerlandje! Zo'n multitalent mogen we niet bij de hofvijver laten wegkwijnen. Ik stel voor hem rechtstreeks met het eerste de beste vliegtoestel naar Turkije te exporteren alwaar hij de mensen fijn tot volwaardige verlichte burgers kan opvoeden. En daarna? Daarna schieten we hem met een raket de ruimte in want er is werkelijk geen planeet te ver voor de man met het enorme denkraam.
- Frédéric Bastet krijgt in mei volgend jaar de P.C.Hooftprijs voor Letterkunde. De jaarlijkse oeuvreprijs is dit keer gewijd aan het essay. Bastet (78) is vooral bekend door zijn biografie van Louis Couperus. Hij overweegt 't grote geldbedrag dat met de prijs gemoeid is te schenken aan het Louis Couperus museum, dat kampt met lage bezoekersaantallen en verlies van subsidie. Mijn briljante brein zag de volgende structurele oplossing voor de kaalslag in het Nederlandse cultuursubsidie landschap: geef zoveel mogelijk grote geld prijzen een kunstenaars die beloven dit aan een kunstinstelling te schenken en subsidies kunnen vrijwel afgeschaft worden.
- De laatste weken werd met atropine vermengde cocaïne verspreid over heel Nederland en andere Europese landen aangetroffen. Inmiddels zijn er 20 slachtoffers, waarvan sommigen zelfs op de intensive care zijn beland. Een overdosis kan dodelijk zijn. Het Trimbos-instituut start in het uitgaansleven een grote campagne om te waarschuwen tegen verontreinigde cocaïne. Ik vraag mij af of 't niet veel handiger is vooraf de te gebruiken poedertjes te controleren op kwaliteit, bijvoorbeeld bij het TNO, waarna men met gerust hart en blakend van gezondheid zonder enige zorg de naald in de aderen kan zetten.
- In Rotterdam zag het er bijna naar uit dat Kabouter Buttplug mijn favoriete beeld (George Rickey's 'Two Turning Vertical Rectangles') van het Binnenwegplein had verdreven. U moet weten dat ik al als klein kleutertje een grote voorkeur had voor abstracte beelden. Zo heb ik warme herinneringen aan 'The Farewell' van Umberto Mastroianni. Als 5-jarige stond ik er regelmatig met open mond naar te kijken. Het maakte de lange wachttijden in de hal van Rotterdam Centraal Station draagbaar. Ik begreep helemaal niets van het beeld en dat vond ik juist intens spannend. Mijn moeder moest mij er altijd ruw van wegtrekken. Helaas is het beeld nu, net als een aantal anderen, op de betekenisloze Westersingel promenade gezet. Uit z'n verband gerukt. Levenloos. Rotterdam gaat te ruig met haar sculptuur om, maar wederom heb ik een oplossing: schenk de beelden aan een _echte_ liefhebber, bijvoorbeeld aan mij. Probleem is alleen dat ik geen tuin heb. Ik woon in een stoffig flatje op driehoog. Maar als de gemeente mij een enorme tuin (+ bijpassende villa) geeft alwaar de Rickey en de Mastroianni vrijelijk mogen dartelen dan ben ik tevreden.

Joli(e): brengt hulp bij wereldproblemen.
Roept u maar.

...

Woordje

Normaal gesproken publiceer ik iedere 15e van de maand een gedicht alhier. Vorige maand was ik dat vergeten maar ik dacht: ik zeg er lekker niks over. 'ns kijken of ze het merken... Wat volgde waren geen volksopstanden. Geen ruiten werden ingeslagen. Ik zag geen wanhopige moeders met huilende kinderen onder mijn balkon staan. Voor mij werd niet gejuicht iedere keer als ik mij weer zette voor 'n nieuw weblog stukje. Geen hoon was mijn deel. Niemand dreigde met zelfmoord. Mij vlogen geen kogelbrieven of Frans Bauer CD's om de oren. Ik werd niet met dioxine vergiftigd en heb niet moeten onderduiken. Dit alles doet mij vermoeden dat u 't allemaal wel best vindt. Geeft u er eigenlijk wel om of ik wel of niet schrijf? Denkt u dat 't me allemaal maar aan komt waaien? Ziet u mij om half twee 's middags eindelijk het bed uitrollen om dan nog in pyama eventjes te 'loggen' terwijl ik mij eens uitgebreid op de kont krab? Nee, echt. Het heeft ook eigenlijk allemaal geen zin meer, dat weet ik heus wel. Maar zinloosheid hoeft toch niet genot in de weg te staan?


...

Wie kaatst

Dit is voer voor Calvinisten:

"... Vandaal vat vlam
AMSTERDAM - Een vandaal (26) heeft vlam gevat toen hij in Amsterdam een busje in brand stak.
Hij morste op zijn kleren toen hij benzine over de bus goot.
De man werd in het ziekenhuis aangehouden..."

...

De Boodschap

Kijkt eens wat ik gisteren op een gekopieerd A4tje in mijn brievenbus ontving:



De 'Nee'Nee'-sticker was weerloos hiertegen.
Het is me niet helemaal duidelijk wat voor winkeltje dit nu eigenlijk is. Het woord 'showroom' doet mij onverklaarbaar huiveren. Het neemt 't vermoeden niet weg dat ik er besprongen zal worden door contactarme kakkerlakken.
Wat al helemaal vreemd overkomt zijn die haakjes om het woord "spiritualiteit." Alsof de opsteller van deze advertentie het allang heeft opgegeven. Of denkt dat mensen die "spiritueel" zijn niet helemaal fris zijn in de bovenkamer. Zó onfris dat zij die haakjes vast niet opmerken en zich een onsje "spiritualiteit" laten aansmeren tezamen met 250 gram roestige spijkers en een verbrande lampenkap.
U ziet: het is dollen in Hoogvliet. Ik maak hier elke dag wat mee. Zo'n reclamefolder is echt niet het lichtpunt van de week hoor. Hoewel de taalfout "...dat bij u in de weg staat..." wel heel dichtbij komt.
Ik ben een bofkont.

...

Meer dwingelandij!

Onze overheid is van plan de nieuwe inburgeringsplicht straks beperkt te handhaven. Alleen nieuwkomers, uitkeringsgerechtigden, vrouwen zonder werk of uitkering en geestelijk bedienaren van buiten de Europese Unie moeten het inburgeringsexamen halen.
Dat staat in een brief van Verdonk die zij dinsdag aan de Tweede Kamer heeft gestuurd. Dus niet alleen allochtonen maar ook autochtonen vallen onder de inburgeringsplicht als zij niet hun leerplichtjaren in Nederland hebben doorgebracht.
Dat vind ik een beetje gek. Als je dus in Ethiopië naar de universiteit bent geweest is verplicht inburgeren het devies. Maar als je 'Tokkie' bent wordt je na 2 jaar MAVO beschouwd als persoon met kennis van zaken omtrent de nederlandse samenleving.
Het leek mij nu juist zo'n goed idee wanneer de asocialen onder de kaaskoppen in een fijn heropvoedingsgestichtje gegooid zouden worden alwaar ze verplicht zijn boekjes van Erasmus, Multatuli en Wim T. Schippers door te nemen, nog aangevuld met Sartre, Schopenhauer en Douglas Adams om 't geheel in 'n internationaal perspectief te plaatsen. Op vrijdag krijgt men verplicht condoomles, op zaterdag communicatie training ("Luisteren-Samenvatten-Doorvragen...") en op zondag gaat men verplicht niet naar de kerk. Ik zou zo een hele week kunnen vullen, laat u dat maar aan mij over.
Ik ben wel liberaal links maar soms vind ik dwang heel goed. Zoals Gert Hekma zei (in een interview met Vereniging Martijn): "Bij Sade is het zo van je moet een beetje gedwongen worden om te leren wat je lekker vindt. Wij accepteren dat op heel veel terreinen. Je wordt gedwongen om naar school te gaan. Je wordt gedwongen om als kind je bordje leeg te eten. Je wordt gedwongen om op bepaalde tijden netjes te poepen en te plassen. Het kind wordt eindeloos gedwongen maar bij seks mag het opeens niet meer. Sade geeft aan: met een beetje dwang leer je nu juist hoe lekker seks is."
Hm... Nee, zo bedoelde ik dat eigenlijk niet. Kindertjes van 6 mogen van mij best seks met elkaar hebben, maar als een 50 jarige meneer (of mevrouw!) ineens aan ze gaat frunniken en 'een geheimpje' creërt wordt 't toch wel wat anders.
Maar nu zit ik nog steeds met dat dillemma: waar mag je als liberaal wel dwingen en waar niet? Ik ben er vast van overtuigd dat mijn linkse, goddeloze licht-anarchistische denkbeelden de enige juiste zijn, maar er zit 'n paradox in mijn gevoel dat educatie en ontwikkeling de allerbelangrijkste dingen zijn in 't leven, die tegenover respect voor andersdenkenden worden geplaatst.
Da's lastig. Of moet ik sommige mensen dan maar niet als andersdenkenden beschouwen omdat er bar weinig gedacht wordt door hen?
Denk, of ik schiet!

...

Tijdverdrijving

Truusje was blij dat er weer eens wat te doen was. Sinds de moord op Pim had ze geëxcelleerd in bezoekjes aan kisten met condoleance registers. Als ze niet kon tekenen ging ze er niet heen. Hoewel ze voor Pims herbegrafenis in Provesano een uitzondering had gemaakt. Sindsdien was ze langs geweest bij Claus en Juliana en ook bij Boudewijn Büch hoewel ze die eigenlijk niet goed kende; alleen van Barend en Van Dorp dan. Door ervaring wijs geworden had ze een aantal spulletjes aangeschaft die haar 't wachten makkelijker maakten: een vouw krukje, een rode thermoskan en een extra zakdoek met een mooi ruitjes patroon. Nu bij Bernhard werd haar man wel weer 'n beetje kribbig maar dat ging altijd gauw weer over. Terwijl ze een bloemstukje aan het hek knoopte wenste ze stilletjes dat de Paus de volgende zou zijn. "Dan mag ik weer naar Italië..." prevelde ze zachtjes voor zich uit. Zó zacht dat alleen de anjers 't konden horen en die fluisterden het weer naar mij.

...

Homo Ludens

Op een dag klikte ik op een linkje.
Nu doe ik dat wel vaker en niet eens per abuis maar deze keer was 't toch bijzonder.
Ik gaf mezelf een nieuwe naam en deed alsof ik heel slim was.
En de hele wereld gelooft het (nog).
Dat kunt u ook.
Als u zich er eens echt toe zet, kunt u net zo slim zijn als ik.
Doe het. Klik op het linkje en speel met mij.
Niet met anderen.
Er zijn geen anderen op de wereld.
...

Schwüle Geschichte

Omdat ik erg vergevingsgezind ben en een buitengewoon goed hart bezit geef ik alsnog de verhalen bij de fotocollage uit Berlijn die u ook in het postje van 25 november kon vinden. Terwijl u het eigenlijk niet verdiend heeft, want er waren bij lange na geen 11 individuele personen die met een zelf bedacht verhaal kwamen.
Maar ach, hier ligt toch een schone taak voor mij. En zeg nu zelf: wie kan dit nu beter dan ik?

1. Is inderdaad het Technik Museum alwaar ik met de vlakke hand menig zeven-jarige etter van aanschouwelijke wetenschappelijke speeltoestellen afsloeg; ik heb tenslotte ook recht op leut.
2. Ist natürlich de Reichstag waar weer een veel te lange rij stond dus ik ben er weer niet ingegaan. Wel zag ik via een klein zijraampje Schröder zijn haar bijverven.
3. Toont de bovenste helft van mijn hoofd voor de Brandenburger Tor. Maakt u zich geen zorgen, de onderste helft van mijn hoofd is nog intact. De Tor zag ik voor 't eerst in mijn leven (zonder camouflerende restauratie lappen eromheen).
4. Ik ben dol hoe openbaar vervoer en verwijsborden in de openbare ruimte van land tot land verschillen. Dit is een praktisch (?) bord dat aangeeft waar de U-bahn trapjes heen gaan. Als u op uw reizen nog bijzondere verkeersborden ziet, kunt u me geen groter plezier doen dan me 'n footootje te doen toekomen. En vuilnisbakken maken mij ook blij. Bankjes niet. Bankjes zijn stom.
5. Een mooie kalender van de Kingz of Berlin. Wat een zalige groep! Ik heb hen allen ontmoet, na een optreden, en het was 'n fijn geflirt. Als u ook zo'n mooie kalender wilt: haast u want vele hysterische dames zullen u voor zijn. Tony Transit is het vriendingetje van Mimi, mijn gastvrouw.
6. Jeroen beschreef 't exact: "...Is een restant van de Muur, gezien vanaf Terror des Schreckens - een openlucht tentoonstelling op de fundamenten/ in de kelder van het SS-hoofdkwartier, ligt naast museum Gropiusbau (aanrader!)..." - Ja schat, die Gropius dinges was 1 van de eerste plannen op mijn verlanglijstje. Ik heb er een fantástische tentoonstelling gezien van Sophie Calle die mij erg inspireerde. Ze gooit echt nooit iets weg, net als ik. Ik zou zo een 16 maanden durende wereldtentoonstelling kunnen beginnen met alle voorwerpen die de grotere en kleinere persoonlijke drama's in mijn leven markeren. Zoals daar zijn: een paars maskertje uit San Francisco, een notitie briefje over de CPU van een 486 PC van een crush uit Boston, een doosje lucifers uit Parijs, een plastic maatbeker uit Nijmegen, een nooit gebruikte set Chinese tandenstokers en een miniboekje over dinosaurussen. Zelfs een zak gebakken krokante uitjes laat mij niet onberoerd. Zo langzamerhand is elk voorwerp dat ik tegen kan komen bezwangerd met associaties.
7. Dit is U-Bahnhof Alexanderplatz dat allemaal heerlijk groene turqois achtige wandtegeltjes heeft + helaas een stom bankje. En wat een rare poster met voetballende kindertjes. Ik haat kindertjes, laat staan wanneer ze voetballen.
8. Mimi met een onvoorstelbaar blauwe ruimtepruik die ze droeg toen we naar een queer gender performance feest gingen in de Barbie Deinhoff (Schlesische Straße 16).
9. De Fernsehen toren gezien vanaf de Warschauer Strasse... maar dat weet ik niet zeker meer. Ik weet alleen nog dat ik van de U-bahn naar een S-bahn moest maar dat dat overstappen bovengronds via een flink uit de kluiten gewassen spoorbrug moest gebeuren. Ik verdwaalde en besloot niet naar een museum te gaan maar gewoonweg zomaar wat bussen te nemen. De stad is er mooi genoeg voor. Tip: ga nooit op zo'n toeristenbus, koop een openbaar vervoer kaart en laat je zonder doel naar onverwachte plekken rijden. Maar doe het wel overdag want Berlin by night is niets. Nog nooit zo'n slecht verlichte wereldstad gezien.
10. Is de lekkere jongen... Hij heet JoE en is geheel kaal maar oh so sexy. Zijn uiterlijk doet denken aan een kruising tussen Sinead O' Connor en John Cameron Mitchell. Hmmmmm... :-) Hij is een kinky 'spoken word artist' en heeft me geinspireerd tot het maken van de tekst-animatie voor het AIDS benefiet in Paradiso. Ik heb teksten gebruikt die ik al lange tijd had liggen en heb er wat code woorden uit de kinky en queer wereld bij gedaan hetgeen resulteerde in een fijne identiteitssoep.
Zo langzamerhand vind ik het niet eng of 'not done' meer om mijn belevingswereld in mijn kunst te stoppen. Ik vind het zelf tenslotte ook prettig om films of poezie te ervaren die mij aanspreken op mijn persoonlijke belevenissen en dat zal voor de roze kijker zéker gelden. Hetero VJ animatie is er tenslotte al genoeg.
Met JoE heb ik af en toe wat email contact, maar ik zal nooit begrijpen waarom ik hem voorstelde om bij hem te blijven 'slapen', en dat zijn antwoord toen een gretig "jazeker kan dat!" was en dat ik toen *plotseling* zei "Nee... toch maar niet..." Het was alsof mijn mond iets geheel anders uitratelde dan mijn brein wilde. Ik voelde op dat laatste moment ineens allerlei praktische bezwaren en dacht aan het recalcitrante fietsslot dat beneden nog vast stond aan de fietsen van mijn gastvrouwen die weg wilden. Waarom ben ik niet gebleven?
Wat een stommiteit. Spijt als de weinige haren op mijn hoofd.
Word ik oud?
11. Wederom mijn liefde voor de openbare ruimte en hoe mensen ermee omgaan. Ik heb menig muurtje en verkeersbord (dat onherkenbaar bedekt was onder stickers en anarcho posters) kunnen vereeuwigen. De creativiteit onder de doe-het-zelvende posterplakkers is altijd groot geweest. Krakers, punkers, salon-anarchisten, allen gebruiken zij de ongelikte DIY-look die ik erg ben gaan waarderen.

Bent u nu een beetje verzadigd?

...

Joli(e) als VIP

Dit mocht ik op mijn lijfje plakken en toen had ik zomaar gratis toegang.



Mijn 11 minuten durende meesterwerk werd slechts 35 seconden vertoond, maar wel voorafgaand aan een belangrijk moment: de 1 minuut stilte in de grote zaal, gepresenteerd door de NachtWacht.

En hier een raadsel:
wie ziet u helemaal links op de foto?
(Zwart hestje, zwarte das, wit met blauwe streepjes blouse?)


Tussen de feesten door slaap ik en eet ik en poep ik ook nog wel eens.
Of ga ik naar een prachtig toneelstuk in de Rotterdamse Schouwburg.

...

Fabulous Darling

Joehoe! Schat, wat fabuleus allemaal.
Ik zit hier in De Balie gewoon helegaar gratis wifi te internetten met mijn pouwerboek, die nu Dolores heet, weet je wel.
Over 2 uur gaan er filmpjes van mij in de Grote Zaal van Paradiso geprojecteerd worden. Is dat niet fab? Het plan was namenlijk eerst dat ze in de kleine zaal gebruikt zouden worden als homovriendelijk bewegend behang, dat ik nu eenmaal graag maak. Sweetie, dat is toch allerwauwst??? Vanavond is dus namenlijk dat LoveDance feest waar ik je al eerder over heb verteld, een benefiet voor AIDS lijders over de gehele godmallemoerse aardkloot, waar ik dus helemaal nie niks nie voor krijg nie. Ik doe ook altijd alles gratis met mijn stomme kutkop. Maarja, het is voor 'n goed doel he. Alles bijelkaar geteld duurt mijn product 11 minuten en ik hoop dat alle AIDS gangers er stijl vanachterover slaan tot de HIV cellen reutelend uit hun lichaam vluchten, zo fabuleus lekker moet het zijn. En wat dus ook al helemaal vet is, is dat ik ook lekker zit te FTPen hier terwijl het Balie publiek de wenkbrauwtjes fronst al nippend aan hun droge sherrytjes.
Over 9 dagen beginnen hier de Roze Filmdagen waar ik dus echt nog noooooit heen ben geweest. Dus dat werd 'es tijd.
Wie gaat 'r met me mee?

...