Make-Up Sex, pt. V

De maand maart is bijna voorbij en ik zal u eens flink RSI* bezorgen.
Klikt u maar (*downloaden duurt soms wat lang).
Hier was de vraag of een weblog met vanalles-en-nog-wat eigenlijk wel zin heeft. Een echt existentialistische vraag, maar niemand gaf er uitsluitsel over en tot nu toe werkt dit schaap met de vijf poten nog wel. Ik heb zelfs flink moeite moeten doen om niet meer dan 1 postje per dag op het web te gooien.
Soms was de verleiding erg groot u te overvoeren, dus hield ik alhier dan maar een multiple-choice en daar kwam gelukkig maar 1 onbetwiste winnaar uit en tegelijkertijd een nieuw idee: elke 15e van de maand zal hier een gedicht gepubliceerd worden van een bekende of onbekende dichter (die laatste ben ik vaak zelf...) alhoewel ik de schallende schijtschurft heb aan infame poëten.
Ik citeer mezelf: "Ik heb inderdaad een hekel aan braaksels van mensen die niet goed[...] kunnen dichten en dat dan tóch publiceren. Aan de andere kant: dit is MIJN weblog, dus mag ik al mijn misbaksels tentoonstellen. Hoewel ik het bewuste gedicht juist wel weer aardig vind en ik daarin spreek over een situatie die zich 4 jaar geleden heeft voorgedaan en dat is lang genoeg voorbij om er geen tenenkrommend tè persoonlijk ding van te maken. Tijd is afstand = meer kwaliteit...? en zowaar ben ik het weer met mezelf eens.
Dit jaar is trouwens Pablo Neruda jaar.
Ik verslind momenteel drie bundels van hem tegelijk; deze Nobelprijs winnaar wist wat passie was!
En Gerrit Komrij is zestig geworden.
Ik heb mezelf inmiddels omgedoopt tot 'de dictator van de goede smaak', maar ben vandaag in een milde bui dus...
Van wie wilt U hier een gedicht zien op 15 april?
Van Pablo Neruda of van Gerrit Komrij?
-

In het eerder gelinkte postje 'Power to the people' werd u deze keuzes voorgelegd
1- Mieren
2- Kunstdebat in de Remonstrantse kerk van 4 maart
3- De integratie van de familie Joli(e)/Ghianni...
4- Het grote sekse experiment (Museon)
5- Joli(e)s gedicht/flashback naar aan leiding van de sneeuw
Jullie kozen voor 5, maar de andere 4 bestaan ook; u heeft ze nog van me tegoed:

1-Werken als een mier: Ron geloofde niet dat ik iets interessants over mieren had te melden, maar ja hoor; die zat alláng in de pen.
Voor ingewikkelde taken heb je vast ook ingewikkelde robots nodig, zou je denken. De Britse robotwetenschapper Chris Melhuish vond van niet. Een hele club simpele robots kan hetzelfde bereiken als één complexe, en dus dure robot. Dat die aanpak werkt, is in de natuur te zien. Bij mieren. [Uitzending 'dat willen wij ook' Nederland 3, 29 februari 2004]. Ik zag er robotmieren aan het werk (1 enkele individuele mier kan bijna niets en maakt herhaaldelijk fouten, maar de optelsom van alle duizenden trials-&-errors die mieren maken, blijft toch een effectieve uitkomst opleveren) en kreeg een flashback van mijn prille jeugd. Ik rolschaatste toen graag. Maar was erg onhandig. Ik leek op een spastische Pippi Langkous met de hik maar dapper ploegde ik voort... en reed over een mierenhoop. Een half uur lang keek ik in tranen naar de door mij geplette wondertjes der natuur. Ik heb er nog steeds spijt van.

2- Mocht u nieuwsgierig zijn naar de kunst subsidie discussie in TENT van 4 maart 2004, klik dan hier en veel plezier.
Het debat had geen concrete uitkomst - m.i. hadden de twee opponenten uitgangspunten die te ver uit elkaar lagen waardoor zij elkaars argumenten niet inhoudelijk konden verwerpen.
Toch heeft het wel zin om je af te vragen wat er nu werkelijk verloren zou gaan als er totaal géén cultuur subsidies meer zouden bestaan...

3- Ik word niet meer als allochtoon beschouwd, maar in mijn jeugd wel. En dat heb ik geweten ook. Die voor altijd vernietigde kindertijd komt niet meer terug. Tot aan mijn 14e jaar had ik niet de Nederlandse nationaliteit. Sinds 1989 heb ik 2 paspoorten en twee nationaliteiten en word ik plotseling beschouwd als 1 van u, hetgeen mijn blauwe plekken niet heeft weggenomen.
De familie Ghianni is volgens u geïntegreerd.
Mijn (Italiaanse) vader praat nog steeds gebrekkig Nederlands en kan niet pinnen of een dokter bellen. Zonder mijn (nederlandse) moeder zou hij nergens zijn.
Mijn broer kwam elke week tot bloedens toe inelkaar geslagen thuis van school. Hij heeft het er nu niet meer over, maar dat was het lot van niet-Nederlands zijn in aangeharkt Capelle a/d Yssel. Het heeft me een enorm wantrouwen in de mensheid opgeleverd, een grote afkeer van zowel Nederland als Italië (nationaliteit i.h.a. eigenlijk) en een diepgewortelde kinderhaat. Kinderen worden mijnsinziens slecht en egocentrisch geboren - slechts enkelen leren solidariteit te voelen en enigszins een gevoel van rechtvaardigheid te ontwikkelen. En dat zullen níet diegenen zijn die binnen de groepsdynamica ervoor kiezen het allochtoontje in elkaar te slaan of te kleineren. De meelopers.
Zij die mij kennen, weten dat ik nog een tamelijk zonnig karakter heb ondanks dit alles. Ik houd mijn hart vast: welk pessimisme zal de Marrokaanse jeugd treffen wanneer zij niet meer als allochtoon zullen worden beschouwd en daarmee alle leed slechts administratief wordt 'weggevaagd'?
Een autochtoon kan dat nooit begrijpen.

4- U had er echt heen gemoeten. Rolbevestigend maar toch erg leuk: het Grote Sekse Experiment in het Museon eindigde op 21 maart 2004.
Ik blijk voor 70% man te zijn en scoorde het allerlaagst bij 't gissen naar waar de noordpool zich zou bevinden (vele malen lager dan de gemiddelde bezoeker). Ik scoorde exceptioneel hoog bij het houden van muzikaal ritme (400% hoger dan het gemiddelde van alle bezoekers). Ik heb de verkeerde carrière gekozen.
Bim bam boemerde boem. Ik zie mezelf al slaan met drumstokjes op de afgehakte hoofdjes van mijn Nederlandse pestkopjes.

Scroll down for English posts.

Democrazy

Er was eens een tijd dat de democratie nog werkte zoals ze zou moeten werken.
In het oude Griekenland werd het systeem puur en alleen door wijze mannen gedragen. Het gewone, veelvuldig ongeletterde volk mocht niet meestemmen. Daar is nog wel eens wat voor te zeggen. De meerderheid heeft namenlijk niet altijd gelijk... Sterker nog: de meerderheid zal tegen Europa, voor populisten, tegen het homohuwelijk, tegen belastingverhoging en voor meer snelwegen stemmen.
Zojuist was ik getuige van een stemming op de BBC. Er werd bepaald wat de Best British Sitcom zou zijn (natuurlijk wel alleen BBC produkties).
Hier de uitslag
1- Only Fools and Horses
2- Blackadder
3- The Vicar of Dibley
4- Dads Army
5- Fawlty Towers
6- Yes Minister
7- Porridge
8- Open all Hours
9- The Good Life
10- One Foot in the Grave
Ongelooflijk... Blackadder niet op één... + Het gewone volk heeft bepaald dat Dawn French op 3 moest komen boven de immer briljante John Cleese (5). Vader vergeef het hen; zij weten niet wat zij zeggen.
En Absolutely Fabulous is op plaats 18 gezet, The Young Ones zelfs zéér laag: plaats 31!
Onvoorstelbaar.
Het wordt tijd dat ik een dictatuur-van-goede-smaak ga leiden.

Scroll down for English posts.

Who?

He. Wat een opluchting. De dingen zijn gedaan. De dag komt aan haar einde. Het is tijd voor het journaal. Voeten op de tafel tegenover me (het is mijn huis) terwijl de koffie in de keuken staat te pruttelen. De wereld staat in brand. Terrorisme spiekt dreigend uit alle hoeken en gaten en mensen met zwart haar zijn verdachte nummer 1. Maar ik zit hier lekker binnen, de geurvreters in mijn pantoffels herschikkend.
Na twintig minuten realiseer ik mij ineens dat ik al 8 jaar naar een totaal onopvallende vrouw zit te kijken. En zo lelijk is ze toch ècht niet. Waarom vind ik haar dan de minst aandachtswaardige vrouw van het westelijk halfrond? Ik als notoire biseksueel zou toch minstens elke avond mijn ogen langs haar revers moeten laten glijden richting haar borsten? Maar de gedachte alleen al doet het weinige haar in mijn nek overeind swingen. Ben ik nog wel biseksueel als ik Sacha de Boer niet eens opmerk?
De NOS zou net zo goed een robot links beeldvullend neer kunnen zetten, die zou mij meer aantrekken denk ik. Vooral als er veel lampjes opzitten.

Scroll down for English posts.

Elite

"...elite v(m) (Fr. élite) 1 keur, bloem, bovenlaag 2 kleine groep van voorname mensen
elitairisme o het bevoordelen van, alleen rekening houden met een kleine groep, of de belangen van een kleine groep..."
Ik zwelg in de extreme verfijning van moderne kunst. Ik geniet van videofilms waarin niets gebeurt. Ik droom weg bij een metalen kubus tegen een gipsen wand. Ik kom daarvoor uit.
Mijn naam is Joli(e) en ik ben een Anonieme Artiest.
In gesprek met een collega bij een multi-avond in de Tent vroeg ik haar wat ze vond van de ontwikkelingen in de wereld en of kunst daarin zich te nutteloos afzijdig houdt, ze kwam met een tegenbewering: "Op avonden als deze vind ik het heerlijk te kijken naar de dingen die ik leuk vind en zo te zien dat er nog meer gekken zijn zoals ik die dit samen met mij waarderen. Want wat we hier zien is toch fantastisch? Ik zou willen dat ik hier nooit meer weg hoefde, nooit meer naar buiten naar de andere mensen, dat dit nooit hoefde te eindigen."
Interessant. Genieten van kunst als groepsevent dat de band tussen jou en anderen bevestigt. Ook de elite heeft behoefte aan een begripvolle sociale kring.
En wat is eigenlijk een elite? Er is niets mis mee wanneer je het, zoals ik, definieert als de meest verfijnde groep binnen een sector. Zo zijn er ongetwijfeld ware virtuozen onder de theezakjes decoreerders. En er bestaan ook vast experts op het gebied van porceleinen herderinnetjes.
Er zijn twee soorten kunstenaars: de nomaden en de sedentairen. De eersten bouwen hun oeuvre uit, van experiment tot experiment, en veranderen voortdurend van artistiek gewest. De anderen vertoeven honkvast in hetzelfde huis van de kunst en hernemen en vervolmaken de optie waarvoor zij zich lang voordien uitspraken.
Maar er zijn nog meer mogelijkheden hen langs de meetlat te leggen. Zo zag ik meer dan 2 soorten voorbijkomen bij de Ondernemers Cursus voor Kunstenaars afgelopen woensdag. Ik heb een persoonlijkheidskwis geproduceerd die er als volgt uit ziet:

1- hoe denk je over je werk?
a. het is het meest briljante dat ooit gemaakt is
b. ik denk niet over mijn werk
c. niemand begrijpt me, ik ben minder dan een worm

2- ben je bereid je werk aan te passen voor je doelgroep?
a. hoe wil je het hebben?
b. heb ik een doelgroep?
c. nooit, ik snij liever mijn oor af

3- heb je naast je kunst nog ander werk?
a. dat heb ik niet nodig/ik laat me wel eens betalen voor interviews
b. ja... dat hebben we toch allemaal?
c. ik bedel wel eens bij het Centraal Station

4- vind je de wisselwerking die de dynamiek van het vergankelijke kan hebben met het maatschappelijk relevante van de tijdsgeest een interessante invalshoek?
a. dat is de beginzin van mijn stipendium aanvraag
b. wat?
c. humbug! Witte-boorden-proletariaat taal!
-------------------
Als uw antwoorden vooral naar (a) neigen, bent u de ambitieuze en zakelijke kunstenaar die met afgunst bekeken wordt, u komt er wel.
Als uw antwoorden vooral naar (b) neigen, bent u de onbewuste kunstenaar die niet kiest voor full-time maar voor hobby-time. U komt er slechts wanneer u zich laat uitbuiten door een foute galerie.
Als uw antwoorden vooral naar (c) neigen, bent u de wereldvreemde kunstenaar. U sterft jong en/of lelijk.

© 2004 Joli(e)
Scroll down for English posts.

Mother of all Crashes

Afgelopen weekeinde leed mijn Apple Powerboekje de 'moeder aller systeem crashes.'
Echt.
Hij gaf foutmelding '+127' en die bestáát niet eens ("...Nou, nu bestaat 'ie wèl!" lachte mijn moeder over de telefoon toen ik haar belde i.v.m. de frisse hersenspoeling die ik woensdagochtend voor de 2e keer zal ontvangen).
I.p.v. Mac OS 9.1.3 heb ik er nu dan maar Mac OS 9.2.2. op geinstalleerd, met als gevolg een dramatische vertraging van alle processen. Ach, staat mij toe dat ik u vraag: waaróm toch gebruiken kunstenaars, musici, grafici en andere dwazen haar zo graag?
En hier een fijn bericht: Microsoft moet mogelijk een boete betalen i.v.m. haar monopoly. Het bedrag zal de gigant niet echt wakker doen liggen, maar het principe is wel duidelijk.
Hm... Het heeft vast te maken met de karakteristieke minderheids positie en onmacht van de typische Mac gebruiker dat ik mijn kleine pleziertjes uit dit soort berichten haal, maar ècht iets veranderen zal het niet. Ik zou het willen vergelijken met het besmuikt lachen-om-Balkenende-die-zich-verspreekt-op-tv zonder dat dit ook maar énige invloed kan hebben op het feit dat hij toch écht nog jaren premier zal blijven.
Naar maar waar.

AMSTERDAM - De Europese Commissie legt de Amerikaanse softwarereus Microsoft een boete op van vijfhonderd miljoen euro wegens het misbruiken van zijn monopoliepositie. Het Duitse Handelsblatt meldt dat dinsdag. De zakenkrant zegt zich te baseren op bronnen bij de Europese Commissie.
Het persbureau Dow Jones Newswires meldde maandagavond dat de boete 497 miljoen euro bedraagt. Een bron die betrokken was bij overleg maandagavond tussen vertegenwoordigers van de vijftien EU-lidstaten bevestigde dat er overeenstemming is bereikt over een boete, maar wilde niet zeggen hoe hoog die zal uitvallen.
Eurocommissaris Mario Monti, die over kartelkwesties gaat, maakt zijn besluit woensdag bekend. Hij heeft vier jaar onderzoek gedaan naar de handelwijze van Microsoft. Vorige week liepen onderhandelingen tussen Monti en Microsoft-topman Steve Ballmer op niets uit. De EU stelt dat Microsoft de dominante marktpositie van zijn besturingssysteem Windows misbruikt om concurrenten uit de markt te drukken.
Nooit eerder heeft de karteldienst van de Europese Unie zo'n hoge geldboete opgelegd. In 2001 kreeg het Zwitserse farmaciebedrijf Hofmann-La Roche een boete van 462 miljoen euro wegens het maken van verboden prijsafspraken. Het Zweedse verpakkingsconcern Tetra Pak kreeg in 1991 een boete van 75 miljoen euro wegens het misbruiken van zijn monopoliepositie.
De Europese Commissie zou Microsoft een boete van 3,5 miljard dollar kunnen opleggen, ofwel 10 procent van de wereldwijde jaaromzet van het bedrijf. Microsoft heeft een financiële reserve van ongeveer vijftig miljard dollar.

Scroll down for English posts.

Erfopvolging

In de gemeente Joliehuizen (900 inwoners) vond de volgende discussie plaats. Het zou een voorbeeld kunnen zijn voor de rest van het land:

Leen: We moeten het eens hebben over Pleunie
Kees: Onze alom geroemde burgemeester?
Leen: Ja. Zij nadert nu reeds de vijfenveertig, hoe moet dat straks wanneer zij ons eventueel komt te ontvallen?
Hans: Een nieuwe zoeken
Leen: Ik stel voor haar dochter en elke andere daaropvolgende erfgenaam als onze volgende leider te benoemen en de gemeentebelasting geheel en al over te maken op hunner bankrekeningen zodat zij nooit in hun leven onder financiele zorgen hoeven te lijden. Onze huidige bestuurder Pleunie heeft tenslotte unieke eigenschappen.
Warmte, betrokkenheid, een moeder voor ons allen, vriendelijk naar de mensen toe, naar de lageren in rang. Ze is 'zo gewoon.' Bescheiden, spontaan, met oog en oor voor de mensen die het moeilijk hebben. Een knus iemand waar de bevolking binding mee heeft. Iemand die met een verrassende vanzelfsprekendheid mensen diep kan raken, met belangstelling voor andere landen, waarde hechttend aan de vrede op de wereld, meelevend regerend in een sobere stijl, bemind om haar moederlijke uitstraling en gewaardeerd om de menselijke kleur die ze aan het leiderschap geeft, authentiek en met warmte, iedereen zal zo zijn eigen herinneringen aan haar hebben.
Ze gedraagt zich als iedereen, winkelt in de supermarkt en speelgoedwinkel, bestelt wel eens gebak en bonbons en wacht daarbij gewoon op haar beurt, net als ieder ander. Ze neemt soms zelfs de fiets. Ze is een sociaal bewogen mens, warm, moedig en expressief maar verlegen, altijd waardig en op haar plaats. De kleur wit is voor haar erg belangrijk en haar gewoonzijn heeft ons haar in het hart doen sluiten.
Ik zou ook willen voorstellen dat bij haar overlijden overal in onze gemeente 1 minuut stilte in acht wordt genomen, alle feesten afgelast en de lokale TV op zwart gaat.
Hans: Ondanks het feit dat haar man steekpenningen heeft aangenomen van een groot landbouwtuig bedrijf?
Kees: Ach, dat is puur een privekwestie lijkt me. Pleunie zelve heeft de onmiskenbare bestuurskwaliteiten van de gemiddelde huisvrouw en dient mijnsinziens daarom zelfs in de adel verheven te worden. Volgens het erfrecht zullen haar dochter en kleindochter deze eer mogen delen. Daarmee verdwijnt direct de loden last ook daadwerkelijk iets te moeten presteren.
Leen: Daar stem ik van harte mee in! Hoera! Hoera! Hoera!
...
Scroll down for English posts.

Springing in the Rain

Ik voel mij een beetje raar...
Hoe zou dat komen?
En dit helpt ook al niet.
Ach, ik huppel nog wel even verder.
Misschien vind ik bij de horizon wel een ander beesje, net als ik...

I feel a bit funny...
How come?
And this doesn't really help either.
Ah well, I'll just hop along.
Perhaps, at the horizon, I will find another creature, just like me...

Demonstration

Oh ja...
Niet vergeten: vandaag is het zover!!!
Ik kan er niet heen, maar ik heb hen gevraagd er wel te zijn en enkelen van hen zullen hier inderdaad gevolg aan geven.
Ik vrees dat het hondenweer zal worden.
En dat terwijl volgens de Dwars "het demonstratie seizoen" weer is aangebroken.
Ik raad hen een regenboogparaplu aan.

The Key, the Secret

In het donker liep Jules terug naar de keuken. Zijn collega's hadden het ook deze nacht niet nagelaten hem te pesten. Hij had net zijn eerste ronde gelopen en was nu geheel alleen. Hij klikte het helle licht aan. Uit zijn tas haalde hij de broodtrommel die hij vanmiddag nog gevuld had. Sinds de scheiding van zijn vrouw stond hij nu nooit vroeger op dan twee uur. De nachtdienst kwam hem goed uit. Treurig moest hij constateren dat zijn verlepte boterhammen de zorg van een echtgenote duidelijk ontbeerden en hem erg sterk aan zijn vuile onderbroeken deden denken. De weke plakjes zult en pekelvlees keken hem bewolkt aan. Jules besloot er wat zout op te doen. Naarstig speurde hij de kastjes af en zijn oog viel op een nog vol pak Jozo. Hij probeerde het open te scheuren, maar faalde. Nergens lag een schaar. Het scherpste en meest dichtstbijzijnde voorwerp was de sleutelbos onder zijn buikje. Met zijn tong uit zijn mond trachtte hij het pak open te wurmen met een der sleutels, toen er plots een mede-bewaarder binnenkwam. "Hé kippenkracht!" lachte hij luid "tijd voor de tweede ronde!" Jules stak beschaamd het pak en de trommel weer terug in zijn tas en liep de vochtige gangen in. Werktuigelijk klapte hij de raampjes open, tuurde naar binnen, klapte ze weer dicht en liep verder. Na een tijdje zo in eenzaamheid gewandeld te hebben, kwam hij bij een kast en een tafeltje en besloot daar zijn lunch verder te vervolgen. Drie verwoede pogingen met de sleutelbos waren er nodig om het pak te trotseren. Eindelijk kon hij wat smaak toevoegen aan zijn brood. Hij zette het pak in de kast en schuifelde door, vol huivering denkend aan een volgende ontmoeting met zijn plaaggeesten.

"BRUSSEL - In België heerst opschudding over de vondst van een sleutel nabij de cel van Marc Dutroux. De loper, die past op handboeien, zat in een pak zout dat in een kastje stond waartoe Dutroux op verzoek toegang kreeg. Justitie-minister Onkelinx heeft het parlement nog geen details kunnen geven over de sleutelvondst. Minister Michel van Buitenlandse Zaken spreekt van een "ontsnappingspoging". Dutroux' advocaat Baudewijn meldt dat zijn cliënt niet van het bestaan van de sleutel afwist en al reeds een ander pak zout in bezit had."

Scroll down for English posts.

Praise the Lord

Scroll down for English posts.

Contemplative

Denkend aan bezuinigingen in de gezondheidszorg, schoot mij plotseling de Sfinx binnen.
De fantastische wrede mythologische leeuwmens. 't Lokkende monster bij Thebe, dat iedere voorbijganger een raadsel opgaf, en hem verslond als hij het niet kon oplossen. Het raadsel ("welk wezen heeft 4 benen, 2 benen, 3 benen?") werd gekraakt door Oedipus die Lajus doodde ("zoon van Labdacus, koning van Thebe en gemaal van Jocasta, die, volgens de voorspelling van het orakel, door zijnen eigenen zoon Oedipus , ofschoon onbekend, gedood werd, die daarop na het overwinnen van den Sphynx, door oplossing van diens raadsel, alsmede in zijne onwetendheid met zijne eigene moeder huwde, en bij het ontdekken dezer bloed-schande uit smart zijne oogen uitrukte").

Volgens mij is het raadsel van de Sfinx tegenwoordig in deze westerse welvarende wereld aan aanpassing toe. Ik zie het veranderd in: "welk wezen heeft 4 benen, 2 benen, 6 benen?"
Degene die de oplossing weet (mét uitleg), wint een VVD-pen en zal níet door mij verslonden worden.

+ Een peins mop: Twee embryo's voeren in de baarmoeder een gesprek met elkaar. "Zou er leven na dit leven hier zijn?", Vraagt het ene. "We kunnen het niet weten", antwoordt het andere. Er is immers nog nooit een van ons hier teruggekomen...

Scroll down for English posts.

Jj

Vandaag heb ik een encyclopedie aangeschaft.
Ik sta er nog niet in.
Maar wanneer het eindelijk zover is, zal ik vlak boven de dochter van Marie Curie vermeld worden.
Dat is fijn voor haar.



Today I bought an encyclopedia.
I am not in there yet.
But when the time is finally there, I shall be mentioned right above Marie Curie's daughter.
This is very nice for her.

Weil ich niemals dich anhielt, halt ich dich fest

Je hebt naar buiten gekeken
En gedacht dat het er te wit was
Een ander moment
Strompelden wij samen
Levensgevaarlijk glibberpad
Wij wilden niet elkaar raken
Maar de ijzel dwong
't Vreselijk verdachte

Ik heb naar buiten gekeken
En gezucht dat je te ver was
De zon smolt niets
Jij was alles
Alles was de sneeuw

Nu is scheurende
Breng mij terug in winterstorm
Met elke sneeuwvlok die valt
Omdat ik je nooit tegen me aanhield, houd ik je vast.

- © 2004 Joli(e).

You looked out the window
And thought it was too white
Another moment
We stumbled together
Perilous path
We wanted not to touch
But glazed frost forced
The terribly suspect

I looked out the window
And sighed you were too far
The sun melted nothing
You were everything
Everything was snow

Now is tearing apart
Bring me back into blizzard
With each snowflake that falls
As I never held you, I am clinging to you.

- © 2004 Joli(e).

Power to the People

U mag weer eens aan de slag. Elke bezoeker krijgt macht.
En ondertussen verschijnen er nieuwe blogs onder deze inspraakronde.
Waar moet Joli(e)s volgende blog-post over gaan?

1- Mieren
2- Kunstdebat in de Remonstrantse kerk van 4 maart
3- De integratie van de familie Joli(e)/Ghianni...
4- Het grote sekse experiment (Museon)
5- Joli(e)s gedicht/flashback naar aan leiding van de sneeuw

In afwachting van uw stem kunt u (als Berlijn- en/of kunstliefhebber) alvast naar wat mooie foto's kijken.
Dat koekeloert fijn.
De komende dagen bevind ik mij alhier dus ik zie pas over een tijdje wat u gezegd heeft.

Scroll down for English posts.

Dirty Cash

Sinds kort voel ik een groot dilemma onvermijdelijk dichterbij komen: moet ik meer geld gaan verdienen met kunst? Moet ik ondernemer worden binnen het systeem dat ik zo verafschuw?
Hoe blijf ik onafhankelijk van deze maatschappij die wenst dat ik er buiten blijf staan maar die tegelijkertijd verantwoording van mij vraagt aangaande mijn werk? Als kunstenaar wordt er van je verwacht dat je 'anders' bent maar je moet daarbij ook nog laagdrempelig werk maken anders ben je weer te elitair.



Het enige wat je kunt proberen te doen, is trouw blijven aan jezelf en daarbij je uitdrukkings techniek ontwikkelen - want er zijn wel degelijk universele wetten daarin te vinden (die dan zouden moeten leiden tot een eigenheid in stijl).
Ik wil graag kunstenaar blijven dus zal ik me dit jaar moeten conformeren aan het economische systeem in de hoop dat ik er ooit nog onafhankelijk van zal worden.
Zoals sommige popartiesten:
"...George Michael (40) gaat met pensioen. Althans, de popgrootheid heeft laten weten dat zijn album Patience zijn laatste album is. Michael gaat zich nu richten op het internet, en wil zijn songs gratis aanbieden. Hij zegt het geld van een reguliere cd-verkoop niet meer nodig te hebben. Ook geniet hij niet meer van alle roem..."
Dat vind ik mooi..!

Eleventh

Weer een aanslag op de elfde van een maand.
En mijn brein produceerde eventjes een afschuwwekkende wens, maar ik kon mijn gedachten niet stop zetten: ik hoopte dat de aanslagen gepleegd zouden zijn door militante Arabieren zoals de Al-Quaida, omdat dit immers de socialisten (anti-Irak oorlog) bij de Spaanse verkiezingen in de kaart zou spelen. De conservatieven (pro-Irak oorlog) kunnen namenlijk rekenen op een eclatante overwinning als het de ETA betreft.
Zelfs ik denk soms foute dingen.

MADRID - Bij bomaanslagen in treinen en op stations in Madrid zijn zeker 186 doden en ruim 1000 gewonden gevallen. Minister Acebes van Binnenlandse Zaken zegt dat het om dertien bommen ging.
De zwaarste explosies deden zich voor in treinen tijdens de ochtendspits. Met name in een trein uit Guadalajara die op het station Atocha was gearriveerd, vielen veel doden. De brandweer sprak van een catastrofe die het menselijk voorstellingsvermogen te boven gaat.
In Europa is alom met afschuw gereageerd op de "barbaarse" aanslagen. In Spanje zijn drie dagen van nationale rouw afgekondigd. De Spaanse politieke partijen hebben de campagne voor de verkiezingen van zondag stilgelegd in verband met de terroristische aanslagen. De verkiezingen vinden wel doorgang.

Nieuwe Toevoeging:
Ik blijk niet de enige te zijn die met deze gedachten worstelt:

"..De bloedige aanslagen in Madrid hebben twee dagen voor de verkiezingen in Spanje een politieke draai gekregen. De sociaal-democratische PSOE vreest dat de regerende rechtse PP electoraal voordeel heeft bij het aanwijzen van de ETA als schuldige voor de aanslagen.
De PP van premier Aznar voerde campagne met de harde aanpak van de Baskische terreurbeweging. Dat beleid zou door de aanslagen nog meer draagvlak krijgen.
De PSOE zou juist stemmen winnen als al-Qaeda achter de aanslagen zit. Het pro-Amerikaanse beleid van de regering-Aznar, waar de PSOE zich tegen verzet, is weinig populair onder de Spanjaarden.."

Hm...
Maar nu kan ik me toch niet aan 't idee onttrekken dat de PSOE er een slaatje uit probeert te slaan over de hoofden van de slachtoffers heen. Of gaat waarheid boven alles? Hoe houd je zoiets zuiver?

Yet another attack on the eleventh of a month.
And momentarily my brain produced an abhorrent wish, but I couldn't stop my mind: I hoped the attacks would be committed by militant Arabs, because this would help the Socialists (anti-Irak war) at the Spanish elections. The conservatives can count on a sensational victory if it concerns the ETA.
Even I conceive bad thoughts sometimes.

MADRID - at bomb attacks in trains in Madrid 186 deads have certainly fallen and widely 1000 hurt. The Minister of home affairs says there were thirteen bombs. The heaviest explosions occurred in trains during the morning high. Firemen spoke of a catastrofe which goes above human capacity. In Europe everywhere it has been reacted with abomination to the "barbaric" attacks. In Spain three days of national mourning have been declared. The Spanish political parties have stopped the campaign for the elections of Sunday due to the terrorist attacks. The elections will continue however.

Mobilisation

Mijn schoenen zitten onder het mat dekkend plafond wit.
En mijn rug kraakt van het kronkelen om naakte verwarmingsbuizen.
De trui die ik draag stamt uit de late jaren tachtig van de voorbije eeuw.
U raadt het al: ik was aan het klussen in Pauls pas gekochte huis.
Paul gaat de kaart die ik voor hem gemaakt heb, inscannen en naar minister Zalm sturen!
Dat valt vast in goede aard.
Op weg naar Utrecht in de trein viel mij op dat de Hollandse luchten me nog steeds te helder zijn. Ze doen pijn aan mijn ogen. Ben ik de enige die ze dicht moet knijpen? Dat grijsblauwe verblindt mij altijd zo.
Ook blijkt het keer op keer weer onmogelijk ontspannen naar je draagbare radiowalkmannetje te luisteren: er zijn nu dusdanig veel medepassagiers in het bezit van een mobieltje dat je om de 5 minuten gekgeïnterfereerd wordt door de signalen van binnenkomende SMSjes en oproepen. Een gruwwekkend gestoord pruttelen. Alsof er middenin je hersenpan honderd kilo popcorn gebakken wordt...
Tot driemaal toe overkwam het mij vandaag dat ik met een persoon IRL in gesprek was die een hartaanval leek te krijgen. Maar nee. Het was geen hartaanval. Het was het gealarmeerde gedrag van iemand die de mobiele telefoon op 'vibreren' heeft gezet, waardoor je als gesprekspartner niet door hebt wat de reden kan zijn van het zo plots afbreken van jullie praatje (omdat je zelf immers die oproep niet kunt horen). Maar dat was niet in de trein. Oh...! Dat openbaar vervoer.
Soms zou ik stiekem wel een autootje willen hebben, een Citroën 2CV dan. Ik heb geen rijbewijs uit armoede èn vanuit milieu overwegingen. Dat doet me denken aan de toespraak van mevrouw Kaasschaaf. Ze had het over een 'auto-infarct' en daar moest ik erg om lachen, maar meteen dacht ik: moet dat niet een snelweg-infarct zijn? Van een rood bloedlichaampje zeg je ook niet dat het dat infarct zelf heeft.
Grappig.
Woensdag stapte ik, zoals zo vaak, de metro in en terwijl ik dat deed, hoorde ik een krassend gekrijs in de wagon. Er bleek een man op de bank te zitten met een sneeuwwitte kaketoe op zijn vinger! Zonder kooi. Het beest was erg vrolijk en trok brandend nieuwsgierige kindertjes van alle kleuren naar zich toe. Soms deed het beest een kunstje: hij draaide om de vinger van zijn baasje heen en plooide al ondersteboven hangend zijn kuif in en uit.
Dat doet me denken aan een ander incident in de metro, een jaar geleden al. Ik hoop dat u, terwijl u dit leest, niet toevallig net uw lunch naar binnen heeft gewerkt. Op die bewuste dag zag ik een jongeman met surfer uiterlijk -lang haar, florida shirt- en een opvallende campeerrugzak. Hij haalde er een wit plastic doosje uit, geen Tupperware. Met een olijke blik keek hij om zich heen. 'Die is iets van plan' dacht ik nog. Het doosje leek vol te zitten met grote garnalenachtige beesten en ze bewogen. Hij schoof het dekseltje licht omhoog, greep er eentje uit en at die levend op. Met volgepropte mond glimlachte hij naar de tiener die tegenover hem zat. Die schoof onzeker zijn pet achterover en mompelde iets. De langharige beestjeseter ging door met verorberen van de reuzenlarven. Toen aan het einde van de rit het doosje bijna leeg was, vroeg hij aan de tiener: 'ook eentje?'
En de aarzeling die daarop volgde, verbaasde mij van alles nog het meest...

Scroll down for English posts.

The Best Of... (De Gouden Zalf)

--Bijgewerkt-- Met deze 1e maart begint de maand die vooral in het teken zal staan van dit nu 'n half jaar bestaande blog. (Deelname aan ondernemers cursussen voor kunstenaars verkleint de tijd die ik hier besteed).
Hoewel ik u inmiddels met *trots* kan melden dat ik eindelijk een artikel op Indymedia Nederland heb gepubliceerd: het gaat over alle sores van het ESF 2004 dat in Londen georganiseerd zou moeten worden. Omdat de urgentie hoog is, heb ik ook maar meteen 1 artikel op Indymedia België gezet (another first!).
Terug naar Hilversum. Joli(e)sWorld was nooit bedoeld als periodiek blog, maar eerder als artistiek schetsboek dat eens in de zoveel tijd door mijzelf alleen bekeken zou worden. Al gauw echter maakte ik mij er druk om van alles en nog wat en dan vooral de (rechtse) politiek waarbij er soms het dilemma was of ik alles wel zomaar kon openbaren.
Vorige week nog heb ik eindelijk de stekjes, beschreven in dit beruchte blog in een vijzel vergruist en daarna verwerkt in een space cake die echter na het nuttigen van drie hele plakken nog steeds geen effect geeft... En dat staat hier. Openbaar.
Bloggen werd pas écht leuk nadat de lezers zelf commentaren konden toevoegen.
Nu heb ik u nodig.
Wat kan er aan dit blog verbeterd worden? Of moet het gewoon stoppen en geïntegreerd worden in de nieuwe Joli(e)sworld Website? In die nieuwe site komt namenlijk ook een apart onderdeel over politiek en geëngageerde kunst. De wedstrijden die ik graag uitroep horen sowieso bij de [Jolarti]mailinglist en dus eigenlijk niet op dit blog thuis. Persoonlijke verhalen (zoals die over mijn gebroken arm) zijn de enigen die nog geen plek hebben, dus dat zou specifiek op deze plek kunnen gebeuren. Of is het juist extra charmant als dit blog een bijelkaar geraapt zooitje blijft? Dilemma...
Het is ook eigenlijk simpeler om gewoon eens van u te horen wat u nou zelf een leuke 'entry' vond in het afgelopen half jaar.
Ik heb 10 hoogtepunten uitgekozen.
En u mag er uw stem over uit brengen (door punten van 1-10 toe te kennen of slechts 1 favoriet uit te kiezen... bedenkt u maar wat leuks, want ik weet het even niet meer).
Dan zal in mei, tijdens mijn verjaardag in mijn atelier, de Gouden Zalf aan mijzelf worden uitgereikt door 1 van de stemmers. Ben jij die stemmer?

Here are the nominees of the Joli(e)-Academy Jury:
(Links openen in een nieuw venster en staan in chronologische volgorde)
Na klikken even wachten tot de anchor aanslaat - of scroll zelf naar de datum.

a- It's Cucumber time - 1 augustus '03 -een vroeg voorbeeld van ergernis vermengd met verbazing.
b- My Life is a Movie! - 28 augustus '03 -het klikte niet zo tussen Femke en Joli(e)...
c- "Mammie, ren toch niet zo snel" - 29 september '03 -monument voor Ter Meulen.
d- Greta Garbo Eyes - 30 oktober '03 -wie heeft het dikste boek?
e- Make-Up Sex pt.III 28 november '03 -een echt allegaartje, alsof je Joli(e)s hoofd binnentreedt.
f - Easy Activism - 20 december 2003 -het is ludiek en werkzaam.
g- Twenty Years ago II (Björn) - 29 januari '04 -plotseling herinnerde ik mij hem weer...
h- Stunning Science - 29 januari '04 -een duizelingwekkende snotformule en ander empirisch onderzoek.
i - Femke Fatale - 2 februari '04 -Femke met een hoofddoekje.
j - Easy Activism III - 6 februari '03 -minder ludiek maar wel werkzaam.

De bovenstaande selectie kunt u zelf nog aanvullen en geeft vooral een aardig beeld van de ontwikkeling van Joli(e)sWorld. Ik kon er helaas niet meer mijn correpondentie acties met het ENCI en het Rijksmuseum Volkenkunde in kwijt, maar als u reden ziet die alsnog te nomineren ten koste van anderen dan mag dat absoluut.
Laat u in uw wijsheid leiden door de geest die liefde is en die ons allen beschermt.

Scroll down for English posts.