(Bekijk het linkerplaatje nauwkeurig).
Ha. Aanstaande vrijdag ga ik Paul helpen.
Hij heeft pasgeleden een huis gekocht - iets wat ik nooit zou doen. Het zet je vast in 'het systeem.'
In Pauls eigen woorden: "Ik werk nu voor de rest van mijn leven voor de bank..!"
Paul is een door mij zeer gewaardeerd en uiterst sympatiek VVD-lid. Ik vind dat best verwarrend. Hoe kan ik goede relaties willen onderhouden met iemand die aan de compleet andere kant van het politieke spectrum vertoeft? Hm... We zijn wel allebei op onze eigen manier liberaal en biseksueel... En Paul zit ook nog eens in de 'Comissie van Goede Diensten' die het recente drama bij het LNBi onderzoekt. Op 7 maart zal de comissie haar bevindingen bekendmaken tijdens de ALV. Alle (ex-)bestuursleden, waaronder ikzelve, zijn gehoord dus dat belooft wat.
Enfin. Paul dus.
Vrijdag ga ik bij hem klussen cq. witten en ik vond het ook wel aardig meteen een speciale housewarming kaart te maken.
Hier ziet u de voorkant.
Het is een ruim bemeten ding. Groter dan A3 formaat.
En hier ziet u het resultaat in opengeklapte toestand.
Is dat niet fijn?
Daar doe ik mijn favoriete rechts liberaal vast veel plezier mee.
En nu iets heel anders.
Ik beschouw mezelf als een uiterst olijk type mens dat snel en graag met anderen opschiet (zelfs VVD-ers), maar sóms...
Moet u nu toch eens kijken wat ik op mijn gastenboek vond!!!
Wat moet ik daarmee?
Ze heeft geen baan - denkt ze soms dat ik wèl geld heb?
Het komt vast allemaal hierdoor.
De persoon in kwestie lijkt te liegen over haar naam, maar ze komt wel echt uit België.
Ik heb al een reactie in voorbereiding:
"Ik zie het als onverstandig van u dit soort aanzoeken op een publiekelijk toegankelijk gastenboek te plaatsen. Dat is werkelijk een grove inschattingsfout. Daarom kan ik u niet tegemoet treden inzake de date."
Of is dat te hard?
Het is in ieder geval te mooi om eruit te wissen...
Of nee. Ik heb een beter idee.
Ik vraag haar voor een blind date míts ik daar verslag van mag leggen (mét ongecensureerde fotoreportage!) op mijn website.
Haar 'contact-advertentie' zelf was tenslotte evenzo openbaar.
Q.E.D...
Naast VVD-ers en zonderlingen die mijn gastenboek bevolken, kom ik nog meer mensen op deze aardbol tegen. En graag geef ik ze een hand. Handen geven is OK. En knuffelen ook. Zoenen lang niet altijd.
In mijn vomeer-blog van zondag heeft u kunnen lezen dat ik er niet van houd iemand al na 1 ontmoeting driemaal te moeten zoenen. En vandaag kwam er iets vergelijkbaars in het nieuws (ik lijk echt wel telepatisch te worden).
Zowel het Jeugdjournaal als Radio 1 berichtten erover:
"Professor Dolph Kohnstamm vindt dat er te veel gezoend wordt! Dat mag wel wat minder. Op verjaardagen en familiebezoeken zoent iedereen elkaar twee of drie keer op de de wang. Volgens de professor in de psychologie is dit zoenen iets van de afgelopen 25 jaar. Hij zegt dat dat vooral komt door de televisie. Sterren zoenen elkaar ook en dat hebben de kijkers overgenomen.
Op de website die hij geopend heeft: zoenbutton.nl kan je buttons en posters bestellen. Zo kan je duidelijk maken dat jij misschien niet of minder gezoend wilt worden.
De professor wil met deze actie mensen in Nederland en Vlaanderen laten weten dat bij begroetingen en felicitaties drie keer zoenen geen verplichting is. Het is alleen een gewoonte. Bovendien betekent een kus dan weinig. En er zijn ook nog mensen die een luchtkus geven.
Wat vind jij? Wordt er teveel gezoend of vind je drie zoenen prima?"
Ik ga voor géén van beide buttons.
Ik maak er zélf wel 1: "Ik zoen je éénmaal lang en diep als ik je al vaak naakt tegen het lijf liep."
Of moet ik deze maken?: "Ik zink liever in een emmer vol pus dan dat ik je in de luchtkus."
Hemel.
Wat bén ik toch hoog literair kikkerdril.
Al bijna een kikkervisje.
Op weg naar het volledig kikvorswezen.
Simon Vinkenoog: ga voor je dichtersschap staan! Joli(e) komt eraan!
Scroll down for English posts.